Dogum Gunumde Dogum Hikayemle..

Bugun benım dogum gunum aslında ama ben Anne olduğum gün yeniden doğdum butun anneler gibi yeni bir hayata yeni sorumluluklara yeni ve hiç bitmeyecek bir aşka doğdum buyüzdende uzun süredir aklımda olan doğum hikayemi paylaşmaya karar verdim bugün..

11 şubat 2011 Cuma dr. kontrolü hava güneşli ama soğuk işten doğum iznine ayrılalı bir kaç gün olmuş normal doğum diye tutturan anne evde geçirecek daha çok zamanı olduğunu düşünür neyse nst’ye bağlanma vs. Rutin işlemler herşey yolunda eve git bekle acil bir durumda telefon etmeyi unutma Salı günü görüşürüz ok byyee...
P.tesi akşamı eşim dışarı çıktı hava soğuk ben yorgan altında dinlenmeyi en çok sevdiğim şekildeyim hafif müzik, kucağımda laptop, biyandan kitap okumaya uğraşıyor diğer yandan yeni doğum yapmış ingilterede yaşayan buyüzdende sıklıkla görüşemediğim arkadaşımla doğum üzerine sohbet ediyorum orda cok zor gecen dogumunu anlatıyor bana bende bir sancı başlıyor hafiften regli ağrısı gibi ama psikolojiktir diye düşünüyorum, gittikçe artıyor arkadaşıma soruyorum olabilir dakika tut diyor belimden bir agrı başlıyor yoksa diyorum eşimi arıyorum telaş içinde eve koşuyor hadı dr. gidelim diyor o sırada geçen sancıyı şımarıklık sanıyor küsüyorum sabah nasılsa dr. kontrolüm var geçti diye uyuyorum sabah kalkıyoruz herzamanki gibi geç kalarak hastahaneye varıyoruz hemen nstye bağlanıyoruz sancı hissediyormusun diyorlar yoo diyorum birşey yok sonra dr. geliyor korkulan çatı muayensini yapacak kasmıyorum hiç korkuldugu kadar değilmiş beni çok korkutmuşlardı diyorum.
Canan hanım açılma olmadığını ama catımın normal doğuma müsait olduğunu söylüyor süper diyorum geçirecek birkaç haftam daha var evde özlediğim keyfi yapabileceğim ultrasona geçiyoruz dr. inceliyor ama sessizce ben birşeyler soruyorum cevap vermiyor yan taraftan prof.Can beyi çağrıyor neoluyor dememe kalmadan Can bey hemen doğuma alalım diyor şaka yapıyorlar sanıyorum ama gözlerimden yaşlar geliyor ne oldu anlatın diyorum eşimden destek bekliyorum eşimde şaşkın şaşkın bakıyor bebeğin suyu bitmiş vakit kaybetmeden ilk ameliyathaneyi hazırlatın diyor ama ben normal doğum yapacaktım diyorum ağlıyorum daha kuvvetli bu sefer bebek küçük rahimde açılma yok suniide versem dayanamaz istersen deneyelim ama riske atmaktan korkuyorum diyor Canan hanım Can bey karar senın ama bence hıc vakıt kaybetme dıyor o ana kadar 2800gr olarak bekledıgımız Doruk Bey 2600gr dıyor ustelık öylece kala kalıyoruz elimize bir kağıt tutuşturuyorlar işlemler için, ben hala ağlıyorum normal doğum yapacaktım diye annemleri, kayınvaldemi ve abimleri arıyoruz hepsi dalga geçtiğimizi sanıyor bu arada evdede temizlik var ablayı çağırmıştım doğumdan önce büyük temizliğimizi yapalım herseyımız hazır olsun diye alsana hazırlık dedi Allah maalesef herseyın bızım ıstedıgımız gıbı gıtmeyeceıgını hala öğrenemedim..
Ben hala ağlıyorum bu arada herkeste bir panik havası kimi evdeki eşyaları almaya eve gidiyor kimi süslemeleri alıp hastahaneye koşuyor kimi kamerayı kimi fotoğraf makinasını derken hastahanedeki odam kalabalıklaşıyor bana son hazırlıklar yapılıyor nstye bağlanıyorum sancı çıkıyor doğum saati olarak 15:30'a kararı verilyor epidural sezeryan yapmak istediğimi söylüyorum anestezi drum geliyor konuşuyoruz çok tatlı bır adam Duruyu benim çocuğum sanıyor ikinci için kötü bir zaman seçmişsin diyor 5 yaş sendromundan bahsediyor falan Nazo atılıyor o benim çocuğum diye gülüşüyoruz osırada belimden bir sancı vuruyor annem ve kayınvaldeme soruyorum geçer diyorlar geçmiyor tam bir saat boyunca doğum sancısı çekiyorum sonra tık diye kesiliyor dra soruyorum ama o sezeryaı kafaya koymuş umursamıyor bende bu saatten sonra tutturmuyorum üzgünüm normal doğum yapamadığım için ama yavrumun sağlığını riske atmak aklımdan bile geçmiyor yaşları içime akıtıp kabulleniyorum sezeryanı ve işte o saate geliyor beni alıyorlar annem, babam, abim Durum.. bütün sevdiklerim yanımda benimle birlikte hepsiyle vedalaşıp helaleşiyoruz gözler sulu ağızlardan dualar dökülüyor..
Doğuma benimle birlikte eşim ve fotoğraf çekmek için Nazo giriyor onlar içerde hazırlanırken bana epiduralim yapılıyor heycandan titriyorum ama cok rahat takıyorlar epidurali hiç acı yok korku yok hala üzgünüm normal doğum yapamadığım için gelen gidene suyum bimiş yoksa normal yapıcaktım diye sızlanıyorum onlarsa gülüp geçiyor kendi aralarında şarkılar mırıldanıyorlar bu sırada Doruk hala harketlı normalde suyu bıten cocuk hareket etmezmıiş ama bızım kıpırdak popo duramıyor yerınde eşimi ve Nazoyu ıcerı alıyorlar ve evet Canan hanım gelıyor dogum baslıyor benımle sohbet edıyorlar esım bas ucumda muhabbet edıyoruz sankı cok sıradan bır olaymıs gıbı hazırmısın baslıyoruz dıyorlar o an karın bolgemde bır sarsıntı hopp ıcımden bırsey cekıyorlar bır gurultu Doruğum ellerinde bana gösteriyorlar saat 16:34 ben ağlamaya başlıyorum dikiş işleminden sonra Canan hanım yanıma geliyor nasılsın dıyor aglıyorum ben normal yapıcaktım dıyorum kahkayı basıyor bırak artık bak mıs gıbı cocuk geldı dunyaya neyapıcaksın normalı dıyor Dorugu getırıyorlar yanıma opuyorum ufacık mosmor bır bebek gercektende suyu bıtmıs ıcerde yavrumun hemen alıyorlar yanımdan esım ve nazoyu cıkarıyorlar benı dınlenme odasına alıyorlar ben cok ıyıyım dıyorum prosedur boyle yarım saat burda beraberız dıyor erkek hemsıre yan taraftan amelıyattan yenı cıkmıs hastaların ınlemelerını duyuyorum esımı ıstıyorum moralım bozluyor cıkar benı burdan ben ıyıyım dıyorum tamam dıyor 10 dakıka sonra odama dogru yola cıkıyoruz ve hayat benim için o yolda tekrar başlıyor ben yeniden doğuyorum anne olmanın verdiği hazla yaşıyorum..

Cookshopun unlu puddingi

Magnolia pudding yaptim gecen gun tarif www.gizliteras.com harika bir tarif oldu nezamandir aklimdaydi cookshoptan denemek ismini methini cok duymustum kendi yaptigimi yemek kismet oldu herkes cok begendi mutlaka denenmeli yenilmeli yedirilmeli afiyet olsun

Van depremi ve dusundurdukleri

Van depreminden sonra sosyal aglarin onemini birkez daha anladim facebook kullanmadigim icin orada durum nasil bilmiyorum ama ozellikle twitterda herkez elinden geleni yapmaya calisiyor anlik iletiler oylesine yerine ulasiyorki enkaz altindan bu sayede insanlar cikariliyor bagislar yerine ulasiyor organizasyonlara katilim arttiriliyor insanlik vicdaninin sesini dinliyor zaten Turk milletinin boyle zamanlarda tek yurek olmasi alisilageldik bir durum buyuzdende gelecek guzel gunlere olan inancimi hep korumaya devam ediyorum. Resimde gordugunuz bizim binamizda yapilan en kucuk birim organizasyonlardan birtanesi bizdr elimizden geleni kucukte olsa yapmaya calisiyoruz.

Yetmedi mi?

Yetmedi mi daha??

Kim dur diyecekse desin bu gidisata birakin safsatalari bos konusmalari gencecik evlatlari analari babalari kardesleri dusundukce iciniz yanmiyor mu sizin??

Biliyorum bireysel olarak Yapacak cok seyimiz yok ama lutfen unutmayalim unutturmayalim evlatlarimizi..
Tum sehitlerimize Allahtan rahmet Turk ulusuna bassagligi diliyorum.

Merhaba Kis MEvsimi

Bu sene kis erken geldi neredese 10 gundur kombi full time yaniyor eger butun gun acik birakmassak aksam babaneden eve geldigimizde bizi kutuplar karsiliyor iki sene once dun evlendigim gun hava sabah kalktigimda gunesliydi kuafordeyken incecik bir hirka vardi uzerimde keske organizasyonu bahcede yapsaydik iceri almasaydik diye dusunmustum oderece guzeldi fotograf cekimlerimiz acik havadaydi hic usumemistik aksam tam salona girerken yagmur baslamis hava serinlemisti evet derken yagmur ciseliyordu..
Nede cabuk gecti o iki sene o heycanlar telaslar insan hayatinda yasanilasi en onemli gunlerden biri bir dugun bir dogum birde olum zaten omur dediginde bunlarin arasinda yasanan birkac kareden ibaret degil mi?
Kisi sevmedim bunca yil, ocak subat dedinmi bir kasvet bir karanlik gelirdi gozume ama bu sene subat farkli bebegimin dogdugu gun var bu ayin icinde nasil sevmem subati gelsede o gun mumlari uflesek simdiden heycanliyim desem..

Sizde istemezmiydiniz?

Anne ve bebişi çok güzel konulara değiniyor hepsine gönüllü olmak istiyorum ama birşeyler birşeyler çıkıyor ya da ben yeterli hevesi kendimde bulamıyorum diyelim istediğim halde iştirak edemiyorum.
Ama bu son yazısı benimde çok uzun yıllardır aklımda olan bir konu olduğu için daha dikkatimi çekti üniversitedeyken bir kaç kez ziyaret etme fırsatı bulmuştuk halkla ilişkiler okurken bu bir nevi ödev niteliğndeydi bizim için o yaşlarda çokta üstünde durmuyorsun böyle şeylerin ama işte bi yerde hafızada yer ediyor ve o anları düşündüğün zaman boğazda yutkunma güçlüğü yaratıyor o gözleri seninle iletişim kurmak için can atan bakışları düşündükçe bir tuhaf oluyorsun ben bu projeye gönüllü olmk için hemen harekete geçmek istiyorum kendime bahaneler yaratmadan insan olduğumu unutmadan varoluş amacımı unutmadan bunu yapmak istiyorum sizde istemez miydiniz??

Yorgan geldi kavga bitti

Her sabah 5'te uyanan minnak oğlanım yatağının kenarlarına tutana tutana ayağa kalkıp sevinç nidaları atarak bizim alarmımız olduğu günden beri saatleri ve telefonları bu iş için kullanmaz olduk çünkü onların bir tuşuna basıp erteleme sansınız varken bu veledin ne ertele tuşu ne de kapatma tuşu bulunmamakla beraber seni yataktan çıldırtırcasına çıkartabilme kapasitesi var.
Yatakta öyle akrobatık hareketler yapıyor ki adam yere çakılacak kafayı gözü dağıtacak diye arkamı dönüp onu yoksaymaya çalışmama izin vermıyor.
Bu sabahta yine o günlerden biri olucak diye beklerken saat5 olduğunda biyolojik saate alışmıl bünye açtı gözlerini ama etrafta bir sessizlik olunca içimi bir korku kapladı yataktan mı düştü acaba diye bir hışım kalkıp oglana dogru uzandım Allah Allah yatakata yüz üstü yatmış uyuyordu hasta mı acaba dedim elimi alnına götürdüm yeterince soğuktu ateş filan yoktu hızla yatağıma geri döndüm bu anın tadını çıkartıp uyumalıydım ama uyku gözüme geri dönememeye karar vermiş olmalıydı ya da içimi kemiren bu çocuk neden hala uyuyorki sorusu uykumu alt etmeyi başarmıştı.
Bir sağa bir sola döndüm ama yok ana yüreği denen şey yaptı yine yapacağını uyuyan cocugu ellı kere kalkıp kontrol etmek suretıyle uyandırdım sonra aldım bır guzel mıncıkladım ohhh sonrada uyku gozumden aka aka yıne ıs bası yaptım ne guzellll

** Bu arada Dorugun uyumasının sebebını altında kaldıgı yenı yorganına bagladım baslık buyuzden attım :)))

Evde tek basina

Sebelek suratla uzun suredir bas basa evde vakit gecirmemistik cumalari yardimci ablamiz bizimle oluyor ctesi pazarlarida baba yanimizda oluyor ya da surekli gezmelerde oluyoruz bu hafta iznimi ptesi kullaninca oglumla bas basa ev keyfi yaptik tum gun..
bilerek disari programi yapmadim sadece bi ara babanede unuttugumuz bi esyamizi almaya ciktik kanguruyla ama ne zormus o kanguruyla cocuk tasimak ya mai taiyide sevemedigi icin kullnmiyoruz arabasinida tek basima acamiyorum diye almamistim sirtim belim koptu neyse sonra oyun oynadik yemek yedik uyuduk kavga ettik banyo yaptik ohh superdi ve ben anladimki benim oglum buyuyor icimi birden bi korku kapladi ama o daha yeni dogdu ben daha yeni lohusa yatagimdan kalkmistim oysa nezaman oldu bu bebis kokusunu ozlersem onunla sapsalca konustugum gunleri ozlersem bana cok bilmislik yapmaya basladiginda bukadar keyifli olurmu o sohbetler pofff bak yine sardi o korku icimi oglum buyuyor ve ben yaslaniyorum!!