Dogum Gunumde Dogum Hikayemle..

Bugun benım dogum gunum aslında ama ben Anne olduğum gün yeniden doğdum butun anneler gibi yeni bir hayata yeni sorumluluklara yeni ve hiç bitmeyecek bir aşka doğdum buyüzdende uzun süredir aklımda olan doğum hikayemi paylaşmaya karar verdim bugün..

11 şubat 2011 Cuma dr. kontrolü hava güneşli ama soğuk işten doğum iznine ayrılalı bir kaç gün olmuş normal doğum diye tutturan anne evde geçirecek daha çok zamanı olduğunu düşünür neyse nst’ye bağlanma vs. Rutin işlemler herşey yolunda eve git bekle acil bir durumda telefon etmeyi unutma Salı günü görüşürüz ok byyee...
P.tesi akşamı eşim dışarı çıktı hava soğuk ben yorgan altında dinlenmeyi en çok sevdiğim şekildeyim hafif müzik, kucağımda laptop, biyandan kitap okumaya uğraşıyor diğer yandan yeni doğum yapmış ingilterede yaşayan buyüzdende sıklıkla görüşemediğim arkadaşımla doğum üzerine sohbet ediyorum orda cok zor gecen dogumunu anlatıyor bana bende bir sancı başlıyor hafiften regli ağrısı gibi ama psikolojiktir diye düşünüyorum, gittikçe artıyor arkadaşıma soruyorum olabilir dakika tut diyor belimden bir agrı başlıyor yoksa diyorum eşimi arıyorum telaş içinde eve koşuyor hadı dr. gidelim diyor o sırada geçen sancıyı şımarıklık sanıyor küsüyorum sabah nasılsa dr. kontrolüm var geçti diye uyuyorum sabah kalkıyoruz herzamanki gibi geç kalarak hastahaneye varıyoruz hemen nstye bağlanıyoruz sancı hissediyormusun diyorlar yoo diyorum birşey yok sonra dr. geliyor korkulan çatı muayensini yapacak kasmıyorum hiç korkuldugu kadar değilmiş beni çok korkutmuşlardı diyorum.
Canan hanım açılma olmadığını ama catımın normal doğuma müsait olduğunu söylüyor süper diyorum geçirecek birkaç haftam daha var evde özlediğim keyfi yapabileceğim ultrasona geçiyoruz dr. inceliyor ama sessizce ben birşeyler soruyorum cevap vermiyor yan taraftan prof.Can beyi çağrıyor neoluyor dememe kalmadan Can bey hemen doğuma alalım diyor şaka yapıyorlar sanıyorum ama gözlerimden yaşlar geliyor ne oldu anlatın diyorum eşimden destek bekliyorum eşimde şaşkın şaşkın bakıyor bebeğin suyu bitmiş vakit kaybetmeden ilk ameliyathaneyi hazırlatın diyor ama ben normal doğum yapacaktım diyorum ağlıyorum daha kuvvetli bu sefer bebek küçük rahimde açılma yok suniide versem dayanamaz istersen deneyelim ama riske atmaktan korkuyorum diyor Canan hanım Can bey karar senın ama bence hıc vakıt kaybetme dıyor o ana kadar 2800gr olarak bekledıgımız Doruk Bey 2600gr dıyor ustelık öylece kala kalıyoruz elimize bir kağıt tutuşturuyorlar işlemler için, ben hala ağlıyorum normal doğum yapacaktım diye annemleri, kayınvaldemi ve abimleri arıyoruz hepsi dalga geçtiğimizi sanıyor bu arada evdede temizlik var ablayı çağırmıştım doğumdan önce büyük temizliğimizi yapalım herseyımız hazır olsun diye alsana hazırlık dedi Allah maalesef herseyın bızım ıstedıgımız gıbı gıtmeyeceıgını hala öğrenemedim..
Ben hala ağlıyorum bu arada herkeste bir panik havası kimi evdeki eşyaları almaya eve gidiyor kimi süslemeleri alıp hastahaneye koşuyor kimi kamerayı kimi fotoğraf makinasını derken hastahanedeki odam kalabalıklaşıyor bana son hazırlıklar yapılıyor nstye bağlanıyorum sancı çıkıyor doğum saati olarak 15:30'a kararı verilyor epidural sezeryan yapmak istediğimi söylüyorum anestezi drum geliyor konuşuyoruz çok tatlı bır adam Duruyu benim çocuğum sanıyor ikinci için kötü bir zaman seçmişsin diyor 5 yaş sendromundan bahsediyor falan Nazo atılıyor o benim çocuğum diye gülüşüyoruz osırada belimden bir sancı vuruyor annem ve kayınvaldeme soruyorum geçer diyorlar geçmiyor tam bir saat boyunca doğum sancısı çekiyorum sonra tık diye kesiliyor dra soruyorum ama o sezeryaı kafaya koymuş umursamıyor bende bu saatten sonra tutturmuyorum üzgünüm normal doğum yapamadığım için ama yavrumun sağlığını riske atmak aklımdan bile geçmiyor yaşları içime akıtıp kabulleniyorum sezeryanı ve işte o saate geliyor beni alıyorlar annem, babam, abim Durum.. bütün sevdiklerim yanımda benimle birlikte hepsiyle vedalaşıp helaleşiyoruz gözler sulu ağızlardan dualar dökülüyor..
Doğuma benimle birlikte eşim ve fotoğraf çekmek için Nazo giriyor onlar içerde hazırlanırken bana epiduralim yapılıyor heycandan titriyorum ama cok rahat takıyorlar epidurali hiç acı yok korku yok hala üzgünüm normal doğum yapamadığım için gelen gidene suyum bimiş yoksa normal yapıcaktım diye sızlanıyorum onlarsa gülüp geçiyor kendi aralarında şarkılar mırıldanıyorlar bu sırada Doruk hala harketlı normalde suyu bıten cocuk hareket etmezmıiş ama bızım kıpırdak popo duramıyor yerınde eşimi ve Nazoyu ıcerı alıyorlar ve evet Canan hanım gelıyor dogum baslıyor benımle sohbet edıyorlar esım bas ucumda muhabbet edıyoruz sankı cok sıradan bır olaymıs gıbı hazırmısın baslıyoruz dıyorlar o an karın bolgemde bır sarsıntı hopp ıcımden bırsey cekıyorlar bır gurultu Doruğum ellerinde bana gösteriyorlar saat 16:34 ben ağlamaya başlıyorum dikiş işleminden sonra Canan hanım yanıma geliyor nasılsın dıyor aglıyorum ben normal yapıcaktım dıyorum kahkayı basıyor bırak artık bak mıs gıbı cocuk geldı dunyaya neyapıcaksın normalı dıyor Dorugu getırıyorlar yanıma opuyorum ufacık mosmor bır bebek gercektende suyu bıtmıs ıcerde yavrumun hemen alıyorlar yanımdan esım ve nazoyu cıkarıyorlar benı dınlenme odasına alıyorlar ben cok ıyıyım dıyorum prosedur boyle yarım saat burda beraberız dıyor erkek hemsıre yan taraftan amelıyattan yenı cıkmıs hastaların ınlemelerını duyuyorum esımı ıstıyorum moralım bozluyor cıkar benı burdan ben ıyıyım dıyorum tamam dıyor 10 dakıka sonra odama dogru yola cıkıyoruz ve hayat benim için o yolda tekrar başlıyor ben yeniden doğuyorum anne olmanın verdiği hazla yaşıyorum..