Her sabah 5'te uyanan minnak oğlanım yatağının kenarlarına tutana tutana ayağa kalkıp sevinç nidaları atarak bizim alarmımız olduğu günden beri saatleri ve telefonları bu iş için kullanmaz olduk çünkü onların bir tuşuna basıp erteleme sansınız varken bu veledin ne ertele tuşu ne de kapatma tuşu bulunmamakla beraber seni yataktan çıldırtırcasına çıkartabilme kapasitesi var.
Yatakta öyle akrobatık hareketler yapıyor ki adam yere çakılacak kafayı gözü dağıtacak diye arkamı dönüp onu yoksaymaya çalışmama izin vermıyor.
Bu sabahta yine o günlerden biri olucak diye beklerken saat5 olduğunda biyolojik saate alışmıl bünye açtı gözlerini ama etrafta bir sessizlik olunca içimi bir korku kapladı yataktan mı düştü acaba diye bir hışım kalkıp oglana dogru uzandım Allah Allah yatakata yüz üstü yatmış uyuyordu hasta mı acaba dedim elimi alnına götürdüm yeterince soğuktu ateş filan yoktu hızla yatağıma geri döndüm bu anın tadını çıkartıp uyumalıydım ama uyku gözüme geri dönememeye karar vermiş olmalıydı ya da içimi kemiren bu çocuk neden hala uyuyorki sorusu uykumu alt etmeyi başarmıştı.
Bir sağa bir sola döndüm ama yok ana yüreği denen şey yaptı yine yapacağını uyuyan cocugu ellı kere kalkıp kontrol etmek suretıyle uyandırdım sonra aldım bır guzel mıncıkladım ohhh sonrada uyku gozumden aka aka yıne ıs bası yaptım ne guzellll
** Bu arada Dorugun uyumasının sebebını altında kaldıgı yenı yorganına bagladım baslık buyuzden attım :)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder