Cok yanlislar yapiyorum geriye donup baktigimda pisman olacagim..
agzina zorla yemek kasigini tikiyorum yemek istemeyip kacinca, geceleri uyurken agzina tikiveriyorum biberonu, hala ayni odada yatiyoruz kokusuyla uyumaktan vazgecemedigim icin ve aglamasin diye her istedigini yapiyorum..
bagiriyorum son zamanlarda siklikla o gozlerimin icine bakiyor o an anliyor ona kizdigimi dahada sinirlenerek karsilik veriyor uzuluyorum gercekten ama o an kendime hakim olamiyorum.
Neyapmali biliyorum tek sorun benim o degil sorun benim asiri sabirsiz olmam doruk diger cocuklara gore daha hareketli daha merakli daha ilgili hayatla diye benim daha sabirsiz olmaya hakkim yok onun tek ihtiyaci olan daha fazla sevgi hep dahasi daha fazla opucuk daha fazla sarilma aldigim ayri kaldigimiz anlarin acisini cikartmak icin onca oyuncak degil onca koyafet degil o sadece daha sakin daha sevgi dolu bir anne bekliyor cunku ic guduleri annenin boyle olmasi gerektigini soyluyor hakli olan o ben degilim oyleyse bu gun itibariyle sabir tasi olmaya daha meyilliyim:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder