21 Aralık 2010 Salı

Günler geçerken..


Son gunlerde elim baska sayfalara gitmiyor sürekli yeni doğum yapan ya da yapmaya hazırlanan blogları okuyorum tecrübelerini kullandıkları ürünleri bazen ikişer üçer kere okuyorum onların tavsiyeleriyle eksiklerimi tamamlıyorum ama eksik sanki hiç bitmiyor!
Hayatım tamamen doğuma, anneliğe odaklandı başka hiç birşey konuşamıyor düşünemiyorum hep mi bugünleri bekliyormuşumda böyle kolay moda girmişim bilmiyorum..
Eminim etrafımdakileride bıktırıyorum ama şuan bunu umursamıyorum doğum zamanı yaklaştıkça sanki korkularım biraz hafifledi gibi başa gelen çekilirmiş diyorum daha sık..
Rabbim hakkımzda hayırlısı neyse onu yaşatacak her güzelliğin bir zorluğu vardır bizim annelerimiz kolay mı yapmış hayır benim annem tam 22 saat sancı çekmiş hemde ozamanın şartlarıyla neden sezeryan yapmadınki dedim ne biliyim doktor öyle birşey söylemediki diyor nerde şimdiki gibi anestezi uzmanına kadar seçim şansın pehh!!
Günler o veya bu şekilde geçiyor oğlumun hareketlerini hissederken kafasını,poposunu yakalamaya çalışıyorum ellerimle keyifli bir oyuna dönüyor.
Halası sepetini gelin yatağına döndürdü durup durup bakıyorum orda nasıl bir insancık yatacak çokta merak ediyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder